Lesakako gazte batek arduratuta idatzi digu. Arduratuta eta batez ere amorratuta, bere ideia irekiekin koherentea izateak uste baino lan gehiago ematen diolako. Gazte honek ez du gure sexologoari gomendioak eskatzeko idatzi, bere hitzetan, gainerako irakurleen iritziak eta esperientziak jasotzeko bidali omen digu idatzi hau:
“Gutxi gorabehera bi urte daramatzat nire neskalagunarekin. Pozik nago, gustuko dut eta elkar maite dugu. Bai ni eta baita bera ere, sexu askearen aldekoak izan gara beti. Ideia irekiak ditugun bi pertsona gara eta horregatik, harreman liberal baten aldeko apustua egin genuen hasieratik. Modu horretan, elkarrekin bizitzaz gozatzeko prest azaldu ginen, baina, era berean, beste neska-mutil batzuekin suertatzen zitzaizkigun aukerei uko egingo ez geniela erabaki genuen.
Horrela bada, beste edozein bikoteren antzeko harremana mantentzen dugu, ezberdintasun bakar batekin: nire neskalagunak nire baimena dauka beste mutil batzuekin ‘enroiatzeko’ eta alderantziz.
Nik betidanik defendatu izan ditut mota honetako harremanak eta sekula ez nuke pentsatuko nirekin bat datorren neska bat aurkituko nukeenik. Dena den, egoera uste baino txarrago daramat. Ni ez naiz inoiz beste inorekin ‘enroiatu’ eta nire neska, aldiz, bai.
Duela gutxi, adibidez, kanpina hartu eta elkarrekin kontzertu batzuk ikustera joan ginen Nafarroara. Autoan geundela, ‘gaur ligatzeko gogoz noa’ esaldia bota zuen nire neskak eta ni sutan jarri nintzen. Berari ez nion nire amorrua erakutsi, baina, egoera jasangaitza izan litekeela iruditu zitzaidan. Onartzea kostatzen zaidan arren, nire sentimenduak nire ideiekin bat ez datozela konturatu naiz orain. Ez dakit zer gertatu zaidan.
Zer egin dezaket? Zuetako norbait egoera berdinean dago? Bion artean hartutako erabaki bat da, nola esan orain ia ez dudala jasaten? Zuen hitzak behar ditut.”