Tag Archives: Bradley Wiggins

Nibali da patroia

Tropela Toscanan barrena. Argazkia: EFE Bradley Wigginsen zain geunden arren Vicenzo Nibali da Giroko patroia. Errazegi eman genion garaipena Sky taldeko britaniarrari, erlojupeko luzea eta iazko sendotasun bikaina gogoan. Giroa ordea ez da Tourra, gauza asko dira desberdinak, eguraldia eta mendateen gogortasuna besteak beste. Gutxietsi egin ziren ezaugarri horiek baina astebete nahikoa izan da eragin dutena jakiteko. Besteak beste Wigginsi ezagutzen ez zitzaizkion gabeziak azaleratu zaizkio.

Tropela Toscanan barrena. Argazkia: EFEAurrenekoa baldarkeria teknikoa da. Ondo ezkutuan eduki du orain arte. Iazko Tourreko irudi edota argazkiak erreparatuz gero Wiggins beti buruan ageri da, gehienetan elastiko horiarekin nabarmenduta. Aurtengo Kataluniako Voltan, berak eta bere taldeak eragin zuten tropelean etena jaitsiera sigisagatsu batean. Artetsua zirudien bihurguneak hartzen. Baina, ez da, Giroak erakutsi du hori. Izuak airean dabil eta ez da ulertzekoa. Eroriren batean buruhezurra hautsi izan balu, tira! Beldurra hezur muinetaraino sartu eta izu bihurtzea normala izango zatekeen, baina eroritxo pare batengatik dabilen bezala ibiltzeak ez du ez buru ez hankarik. Igoerak asko entrenatu ditu, baina jaitsierak ez antza. Eta premia eduki badauka.

Itzuli handiak irabazteko bertuteak edukitzeaz gain, gabeziak ezkutatzen jakin behar da, eta Wigginsi gehiegi antzeman zaizkio. Aurkariek badakite zein zauritan bota behar den gatza zornea eragiteko. Baina, bere arazo bakarra ez dira jaitsierak eta euria. Igoeretan ere larri dabil, ohi baina justuago. Inoiz baino hobeto dagoela esan du, baina ezin du erakutsi. Atzoko etapa horren lekuko. Lasterketa gogortzea komeni zitzaiela pentsatuta, ekimena hartu zuten pelotoi buruan. Txalotzeko jarrera da. Nortasuna hori baita, norberari komeni zaion karrera norberaren baliabideei esker jorratzea, ez besteren baitan egotea. Wigginsek modu horretan menderatu behar ditu aurkariak, menderatzekotan. Higadura lana eginez, erritmoan iraunez. Ez erasoka, hori ez da bere bertuterik behinena. Karrera azken muturreraino gogortzeak indartsuenari egiten dio mesede, horregatik egin zion kalte Wigginsi, indartsuena ez delako. Baina garaiz ohartu zen Sky eta irtenbidea eman zion. Bizkor jokatu zuten eta eskerrak, bestela porrota are handiagoa izango zen. Uranen garaipenak gozatu zuen Wigginsen gazia.

Ikusitakoak ikusita, Skyk aldatu egin beharko du hasierako estrategia. Erlojupekoa ez zuen behar bezala baliatu Wigginsek eta mendateetan ez dabil. Ezin du Giroa irabazi. Atzoko etapan bezala estrategia aldatu eta, zirt edo zart, Uranek eta Wigginsek ausart jokatzen badute ataka estuan jar lezakete Nibali, patroia. Seguru aski ez dute lortuko, baina Giro zoragarria eskainiko ligukete. Itxaropen horrekin jarraituko dugu!!

Froomen bueltak

Chris Froomek mutil jatorra ematen du. Tratuan umila da eta otzana bere lanean. Ez du ematen handinahi askokoa eta bere eginkizunak ondo betez gero asebeteta gelditzen dela esango nuke. Orain arte morrontza lana besterik ez du egin bere kirol bizitza osoan, baina orain arazo bat dauka: lider izateko lain indar dauka. Hori mundu guztiak ikusi du eta bada, ez gutxi gainera, Sky taldeak Wigginsek duen lider estatusa berari ere eman beharko liokeela pentsatzen duenik ere. Riis da horietariko bat. Bestela, iazko Espainaiko Vueltan gertatu zena errepikatzeko arriskua ikusten dute.

Nik ere uste dut Froomek bakarrik jar lezakeela ataka estuan bere taldekidea, beste inork ez. Mendateetan indartsuagoa dirudi, eta ez askoz ahulagoa erloupekoan. Gainera, azken erlojupekoan alde are txikiagoak izango direla esango nuke, azken bakarkako saioan garrantzitsuagoa baita indartsu egotea espezialista izatea baino eta horretan ez dakit nik Froome ez ote den indartsuago egongo. Hori horrela izanik ere ordea, ez dut uste Tourra irabaziko duenik, ohore hori Wigginsek izango duelakoan nago.

Edozein moduz uste dut, Froomen buruan arestian aipatu kontu horiek guztiak bueltaka ibiliko direla. Ziurrenik inoiz aurreikusi ez zuen egoera ari da bizitzen eta askok uste dute aukera hori aprobetxatu egin beharko lukeela. Bera ez da isolatuta bizi, ezinezkoa da Tourrean. Irakurri eta entzungo zituen idatzi eta esan diren kontu horiek denak. Bere inguruak, litekena da, oskola hautsi eta bere bidea jorratu behar duela esango dio. Akaso orain damu izango da iaz taldeko aginduak betetzeagatik Espaiako Vuelta galdu zuelako eta orain gauza berdina gerta lekioke Tourrean. Badaki, bere lana oso ondo eginagatik, bere kontratuan ez dela hori agertuko, garaipenak hartzen direla batez ere aintzat, eta bere kontu korrontea ez dela Wigginsena bezala gizenduko. Eta beharbada ez duela berriz horrelako aukerarik izango Tourra irabazteko eta are gutxiago ohore hori duen lehen britaniarra izateko.

Ziur naiz, berak nahi ez arren, bihotz taupadek gidoia hautsi eta berea egiteko eskatuko diotela, baina, buruak aldiz, ideia horiek baztertzeko eta agindutakoa zintzo betetzeko erakutsiko diotela. Beste behin.

Erabakita

Aurtengo Tourra epai zain gelditu da eta emandako arrazoien eta erakutsitako frogen arabera Wigginsek irabaziko du. Ez dago beste aukerarik. Hala juzgatuko luke herri epai mahaiak, zaleek alegia, denok ikusi baitugu mendateetan eta erlojupekoetan jazo dena. Eta hala ebatziko du lehiaketako epaile bakarrak ere, errepideak.

Wigginsek ukabildaka jo du mahai gainean eta gauzak berak nahi bezala utzi ditu. Uxatu ditu kazetari xaxatilariek sortu nahi zuten eztabaida, alegia lidertza kontuetan Froomekin sesiorik izango ote zuen. Ez da liskarrik izango. Froome Dauphinen baino indartsuago dago eta berak bakarrik hartu lezake estu Wiggins mendateetan, baina atzokoa ikusita otzan aritu beharko du liderraren mesedetan eta aurrez ezarritako egitasmoari men egin beharko dio, alegia taldea sortu zutenetik izan duten asmoari: Wigginsekin Tourra irabaztea.

Aurkariak aldiz depresiotik gertu egongo dira. Ez dute esango baina etsipenaren bisita izango zuten atzo. Wiggins historiaren zerura bidean dela ohartu dira, argi eta garbi, eta Skyk utzitako apurrekin konformatuko beharko dutela. Apur hori podiumeko hirugarren postua izan bide da eta horrek bakarrik pizten du ikusmina oraintxe bertan. Dema horretan, hori bai, ziklista asko arituko dira, Evans, Nibali, Menchov, Haimar Zubeldia (beste behin) eta Van den Broeck ere bai. Buru pittin batekin korritzen badute Wiggins eta Froomen jabetza izango dira lehen bi postuak. Hori bai, iazko Vueltan baino hobeto moldatuko al dira!

Xabier Usabiaga: ‘Txirrindularitza britaniarra: ereindako haziaren fruitua’

Hamaika aipu egin dugu australiarren inguruan azken urtotan, haiek izan duten bilakaera mundu guztiak ezagutzen du jada. Motibuak eman dituzte, egia esan. Hainbeste australiarrek ez dute inoiz hainbeste emaitza on lortu, eta are gutxiago Munduko Txapelketa edota Frantziako Tourra irabazi. Sekula ez dute Down Under itzuliaren parekorik izan eta GreenEdge taldearen parekoren bat izatea amets hutsa zen orain gutxirarte. Laudorio bakar bat ere ez da dohan emandakoa, denak ondo baino hobeto mereziak dira.

millar

Robert Millar

Australiarrak aintzat hartzeak ordea, beharbada britaniarrak ahantz araztea eragin du, haiek ere ez baitira oraintsu arte sailean nabarmendu zaleak izan. Beti izan dira ziklista onak irla haietan. Tom Simpsonen balentriak eta heriotza bitxiak mundu osoa zeharkatu zuen, Sean Kelly eta Stephan Roche irlandarrek historia egin zuten, Robert Millar eskoziarrak hegan mendateetan gora eta orain urte batzuk arte tropelean zen Chris Boarman beti garaiz heltzen zen erlojupekoetan. Haiei guztiei gainera patuak emigrazioa behartu zien, Frantziara joan behar izan zuten euren herrialdeetan ez zegoelako behar bezalako bilakaera izateko azpiegiturarik.

Gauzak ordea erabat irauli dira, zorionez. Neurri batean Manchesterren sortu zuten goi mailako txirrindularitza zentruari esker gertatu da hori, baina Lance Armstrongen arrakastak herrialde anglosaxoietan izan duen eraginak ere berea egin duela esango nuke. Aipatu zentrutik atera dira egungo ziklistarik behinenak. Oraindik ez daukate goi mailako lasterketarik, baina bestelakoan inbidia eragiteko moduko ezaugarriak dituzte. Tourreko podiuma helburu duen ziklista bat izan badute, Bradley Wiggins. Mark Cavendish egungo Munduko Txapelduna da esprintetako erregea eta beste talde askok imitatu nahi duten taldea ere badute, Sky, alegia.

bradley_wiggins2_1488663c

Bradley Wiggins

Baina akats larria litzateke zuhaitz horien atzean dagoen basoari ez erreparatzea. Txirrindularitza britaniarra hori baino askoz gehiago da, batez ere etorkizuna da. Hala erakusten du denboraldi hasiera honek. Andrew Fennek bi etapa irabazi ditu Mallorcan, eta Cavendishen ikasle aparta dela erakutsi du. 21 urte baino ez ditu, atera kontuak zein etorkizun izan lezakeen. Adam Blythe, bigarren izan da Qatargo etapa batean Boonenen atzetik eta 22 urterekin hiru daramatza elitean. Baina ustekabeko nagusia Jonathan Tiernan-Lockek eman du Mediterraneoko itzulia irabazita. Bi etapa ere irabazi zituen. Gaztaroan mendi bizikletan ibili zen eta ume bat izan ez arren (27 urte ditu) bilakaera polita izan lezakeela erakutsi du Frantzian.

Bada gehiago, jakina. Chris Froome (britaniar herrialdetasuna dauka), Geraint Thomas eta Ben Swiftek ziur aurten ere arrakastaren bat lortuko dutela eta eginkizun horretan murgilduko dira lan betean Alex Dowsett, Jeremy Hunt, Peter Kennaug edota Luke Rowe. Euretatik inork ez du euren aurrekoen kalapitarik pasa behar izan, egun txirrindularitza britaniarrak oinarri sendoa baitu eta ereindako haziaren fruituak jasotzen ari dira.