Tag Archives: David Millar

Xabier Usabiaga: ‘Egia’

Azkenean egia jakin da. Esaera batek dio posible dela pertsona bati beti gezurra esatea edo mundu guztiari une batez, baina ezinezkoa dela mundu guztiari beti egia ezkutatzea. Egia izango da. Lance Armstrongi gertatu zaio, eta akats bera egingo luke 90. hamarkadako ziklismoa izan zena ezkutatzen jarraitzen duen orori.

Festina aferak garai hartako ziklismoaren argi printzen bat eman zuen. Izpi bat baino ez zen izan, taldea bera eta gehienez ere Frantziako ziklismoa jipoitu zuelako soilik. Oraingo honetan ordea badirudi hamarkada oso batetik gora doan aroari dagozkion zalantzak argitu direla.

Ez naiz inoiz frogarik gabe salaketak egitearen aldekoa izan. Uste dut norbaiti zerbait leporatzen zaionean frogak behar direla. Bestela ixilik hobe. Edozer gauza esatearen anarkia ez dut onartzen. Baina protagonistak eurek, eta denek aho batez gainera, errealiatea xehetasun ororekin deskribatzen dutenean, sinestea besterik ez dago. US Postal taldeko ziklisten adierazpenak iraganean egindakoen berrespen borobila dira. Antzera mintzatu ziren Festinako gizonak, baita Jesus Manzano, Bjarne Riis, Erik Zabel, Johan Museeuw, David Millar, Bernard Kohl eta orain garrantziarik ez duten beste abar luze bat ere. Batzuek euren akatsa baino ez zuten onartu, beste batzuek taldearen esparruraino heldu ziren, baina oraingo honetan tropel osoa erori da zepoan.

Egoera honetan Lance Armstrgonek ez dauka ihesbiderik, ataka oso estuan dago. Ondorioak gainera kirol esparrutik haratago joan daitezke US Postal talde diru publikoak babestu baitzuen eta litekeena da amaierarik gabeko epaiketa zurrunbiloan murgiltzea. Inoiz ez da berandu egia jakiteko, baina oraingo honek ere bere hipokresia dosia izan du. Aitorpena egin duten guztiek euren kirol bizitzaren amaieran esan dute egia, jarritako zigor sinbolikoek inolako eraginik izango ez duten garaian.

Bidegabea deritzot Lance Armstrong bakarrik jotzea errudun, bistan gelditu baita tropel osoak berdin edo berdintsu jokatzen zuela. Iraingarria iruditzen zait eta higuina eragiten dit garai hartako lehen mailako protagonista batzuen adierazpenak irakurtzeak. Egun zentzurik ez duten argudio ustelekin zuritzen dute euren burua. Garai hartako ziklismoaren parte izan ziren (izan ginen) guztiek dute erantzukizunen bat eta zintzo onartu behar da, anbiguitaterik gabe.

Ez zait zuzena iruditzen orain Armstrong edo garai hartako beste inor zigortzea. Hasteko Armstrongen kasu honetan berdintasunaren legea urratu delako. Berari bakarrik egin diote neurri hontako jazarpena. Bigarrenik denek bete zituztelako zegozkien arawak, inork ez zuen positibo eman. Eta hirugarrenik, euren lorpenak baliogabetuta ere, ezerk ez duelako zilegitasun gehiago bermatzen.

Guzti honetan ikusten dut ondorio baikorrik. Protagonistek eurek aitortu dute ziklismoak hobera egin duela eta garai bateko ustelkeria sinestu zaien bezala sinestu behar zaie hori ere. Eta Jonathan Vaugthers Garmin taldeko managerrak esan duen moduan, iragaran horrek gauza bat erakutsi du eta ozen esan behar da. GEHIAGO SEKULA EZ.

Garmin-Cerveloren joera

Aurretik esan nahi dut oso gustuko taldea dudala Garmin-Cervelo. Begiko dut zuzendaria eta hark ekarritako gardetasunaren aldeko apustu eredugarri eta ozena. Gustagarri egiten zaizkit taldeko ziklista asko, hala nola, Thor Hushovd, Heinrich Haussler, Ryder Hesjedal, Tyler Farrar, David Millar, Andrew Talansky, Vandevelde, Andreas Klier eta beste batzuk. Eta opa diot finkatutako helburuak lortzea.

Hori esanda, ez dut ulertzen Euskal Herriko itzuliko bigarren etapan izan duten joera. Une batez pentsatu dut Eddy Merckx taldean zutela. Bestela ezin da ulertu lasterketan hartu duten erabateko erantzukizuna. Gehiegizkoa izan da. Goizegi harrapatu dute ihesaldia. Azkarregi eraman duten tropela Azpirotzera bidean. Eta zergatik hori guztia? Bingen Fernandez taldeko zuzendariak esan duenez Hesjedalekin etapa irabazteko.

Bidezkoa eta egokia da lortu nahi dena norberaren esfortzuz erdiestea eta ez beste inoren bizkar, baina zein arrazoi zegoen Hesjedalengan hainbesteko konfiantza izateko. Hesjedal ez da irabazlea, ez da errematatzailea. Iaz oso denboraldi ona egin zuen, baina behin bakarrik gailendu zen. Mendate askotan ibili izan da ondo, baina inoiz ez du bakarrik ihes egin. Ez da inoiz esprintean nagusitu. Eta gaur inguruan izango zituen aurkariak kontutan izan da, gaur egingo al zuen ba inoiz egin gabekoa? Bada, ez du egin. Harrigarria egitea izango zen.