Monthly Archives: June 2012

Debaldeko publia?

7 Replies

Aurrekoan barruko kontuetaz aritu ginen, eta oraingoan, aldiz, beste komunikabideekiko harremanetaz aritu nahiko nuke, lehengo astean gertatutako baten kontura.

Igandean saio berria jarri genuen abian ETB-1en: “Bizirik”. Telebistaz ezer gutxi dakienak ere argi du saio baten arrakastaren gakoetako bat promozioa dela, eta estreinuaren bezperan, han eta hemen agertzea garrantzitsua izaten dela. Bada batetik telebistak berak egiten duen publizitatea, eta bestetik kanpotik datorrena. Astebete lehenago, banuen jakinmina, hainbeste mimoz eginiko saioak ea zer nolako arreta piztuko ote zuen jendartean, eta kinielatxoa egin ere egin nuen, aitortuko dut. Eta ez, ez nebilen oso oker… Batek badaki honez gero gutxi gora behera zeinek deituko dion, eta elkarrizketa nondik bideratu nahiko duen: Batek zuzendaritza berriaren kontra aritzeko probestuko duela, besteak euskalzaletasun azterketa egingo digula…. Eta badira elkarrizketak, erosoago edo lasaiago erantzuten direnak, besteak baino. Hona promozio aste baten kronika.

Berria. Euskerazko katean aritzen garenok jakin badakigu Berriak beti egingo digula kasu. Hori izaten da behintzat gure itxaropena. Militantzia eskatzen diogu, alegia, gure antzera erdaldunez inguratuta euskeraz bakarka ari denari, eta elkarren artean lagunduko garen esperantza izaten dugu. (Beste baterako gogoeta guk ere beraiekin berdin jokatzen ote dugun….). “Bi errepidean”en aritzen ginenean, beti aipatzen genuen zorte txarra ere bazela emakizuna astelehenetan izatea, juxtu euskerazko berripapera etxeetan jasotzen ez dugun egun bakarrean. (Zazpi egunekoa inoiz iristen bada, seinale txarra ez!).  Egunkari gutxitan ikusten genuen beraz gure emakizuna azpimarratuta. Oraingoan ordea, zorionekoak gu! Berriako kazetariak elkarrizketatu ninduen, txukun aski gainera. Saioaren gainean batipat, baina ETBk azken urte hauetan izandako ildoari errepasoa ere emanez.  Emaitza: igandean, orrialde osoko elkarrizketa, argazki eta guzti. Off de record-a gorde, eta nik esandakoak txukun eta zintzo bilduta. Eskerrik asko!

Deia. Txoritxoaren kaiolako nagusiak aldatu zirenetik, Deiak etxe honekin izan duen harremana ere nabarmen aldatu da. Lehen dena zoragarri zen tokian, orain dena beltz. Barne komunikazioak oso ongi funtzionatu izan ez duen garai batean, etxe barruko kontuetaz jakiteko bide egokiena izan da Bizkaiko egunkaria, eta hori eskertu beharrean gaude. Filtrazioak ugari izan direnez, ordea, bertako kazetariekin hitz egiten zuen oro susmagarri bihurtzen zen azkenaldian. Egur emaile ofizialak telebistaren gaineko kontuak politika atalean eta ez egunkariaren atzekaldean argitaratzen dituenetik, beste kazetari bati eman diote, ordea, telebistako jendea elkarrizketatzeko ardura. Harremana goxatze aldera, mesfidantzarik izan ez dadin akaso. Gure zuzuendari ohiak zuzentzen duenekoa ere, nahiko txukun, odol askorik gabekoa. Emaitza, beste orrialde oso bat.

Gara. Maketazio berria dutenetik, telebista kontuek tarte handirik ez dute kentzen, eta parrilaren gaineko laukitxo batzuk probesten dituzte hangoaren eta hemengoaren berri emateko. Horietako bat guretzat izan zen, telebistak berak bidalitako ohartxoa jasoz.

Correo. Ustez gure nagusi berriekin hobekien moldatzen den komunikazio taldea da hauxe, jakina denez. ETB-1 ikusezin bihurtu izan duen talde bera. Hemerotekan bilatze lan zorrotza egin beharko genuke, parrilaz gain, euskerazko katearen aipamen edo haren gaineko elkarrizketa sakonik topatzeko. Eta ez, oraingoan ere ez ez da halakorik izan. Ezustekoa, ordea, Correok eskeini zidan igande goizean. Parrilaren gainean, zinta gorri gorri bat, saioaren estreinuaren berri emanez. Ordaindutakoa, noski.

correo

Ikusitakoak ikusita, zer nolako audientzia izango genuen baino, bestelako kezka geratu zitzaidan buruan: Dirua eman behar diogu zeini eta bestela batere jaramonik egiten ez digun horri? Eta hori bada bertan agertzeko modu bakarra? Hori bada nahiko motibo neurria zilegi izan dadin? Gure saioaren targeta ikusita, Correoko edo Berriako irakurle gehiago ote ditugu ikusleen artean? Beti lagundu izan diguten horien borondatea probestu, eta muxutruk egiten diguten horren truke esker oneko keinurik ez? Behar gehiago dutela jakinda ere ez?  Dirurik ez haientzat? Diru kutxaren giltzarik nik ez dudanez, esker beroena luzatu, besterik ezin egin. Eskerrik asko aurrerantzean ere jaramon egiten jarraituko duten horiei, baita egurra emango digutenei ere.

Txantxibiri tan tan!

2 Replies

BOSTPUNTU

“Bost puntu” ekimenerako gonbita iritsi zitzaidanean, ez nuen inolako zalantzarik izan. Nire konfidantza osoa merezi duten bi lankideren izenean etorri zelako batetik, baina batez ere, langileek bultzatu beharrekoa zelako. Eta argi dut, oso argi, kanpoko flotadorearen zain egon beharrean, guk gerorrek eragin behar dugula barrutik gure komunikazio taldearen salbazioa ekarriko duen hausnarketa sakona. Euskerazko zein gaztelerazko kalitatezko telebista banaren eskariak harrotu du hautsik gehien. Guztiz ulergarria da batzuen mesfidantza: bi kate horien arteko harreanean oinarritzen dira zalantzak, parekideak izango ote diren, edo orain arte bezela, euskerazkoa erderazkoaren menpeko izango ote den. Neronek, sinatzaile gehienen antzera, argi dut itaun horren erantzuna zeinek behar duen. Hori izango da helmuga, baina oraindik abiapuntuan gaude, eta eztabaida hori abia arazteko, ez da batere puntu makala eskeini zaigun bostekoa.

Jakina da bietan aritzen naizela neroni. Euskerazkoan lasaiago, erosogo eta finago. Baina ETB-2en aritzea ere egokitzen zait tarteka. Aspaldian egin nuen erderazko emankizunean ere euskerazkoan erabiltzen nuen agur berbera erabiltzearen hautua. Amona Inaxi zenak guri esaten zigun berbera: “Txintxo ibili eta ongi izan!”  Erabaki horrekin batera etorri zen ezustekoa. Badakizue harez geroztik zein den kalean jendeak gehien egiten didan galdera? Ez, ez dira biharko iragarpena eskatzera etortzen. Azkenaldian gehien egiten didaten galdera da: “oye, muy bien en el eguraldi, te vemos siempre y tal y tal… pero una pregunta: ¿Qué es eso que sueles decir al final de “txantxibiri tan tan”? Horixe bera esan zidaten lehen aldian, irri txikia atera zitzaidan, baina anekdota hutsa izatetik maiz errepikatzen den galdera izatera pasa zenean, zer pentsa eman zidan. Lehenengo ondorioa: askok esan bezela, bai, mantsoago eta argiago hitz egiten hasi behar duk behingoz, Aristi! Eta bigarrena, eta garrantzitsuena:  Zeinen arrotz egiten zaion zenbaiti euskeraz entzute hutsa!

Orain ulertzen dut zergatik gimnasioan alboan izaten dudan emakumeak uste duen urtean soilik hilabete bakarrez egiten dudala lan. Ezin hasiko naiz nire kurrikuluma azaltzen Urrutiaren ordezkapenetan baino ikusten ez nauen belarri motzari. Harrokeriaren nahasteko arriskua izateaz gain, alperrikako ariketa izango delako, harentzat ETB1 existitzen ez delako. Eta harritzekoa ere ez. Egun, Conquistadorreko partaideak ETB1eko saio gehientsuenetan ikusten ditugu, baina euskerazko kateari egiten zaion ia aipamen bakarra, Teleberriren kirol tartekoa da, emankizunen zerrendaren berri ematerakoan. Argi dago bigarrenak behar zuenak hartu diola aurre lehengoari, eta hura jarri dela buru. 15-2koa da abantaila markagailuan. Erderazkoan, primetime-a futbolatik salbatze aldera, 15 minutuko eguraldi tarteak egin behar izaten ditugu, saio izarra futbola bukatu arte has ez dadin. Euskerazkoan aldiz, futbolak berak ere behartuta, bi minututxoko laburpena baino ez, emakizun eta emankizun artean ez dagoelako albisteak kontatzeko nahikoa denborarik.

Neronek ere anai pobre izateari utzi nahi diot, eta aberatsena izatera pasa, baina familiaren alde egingo dut beti, anaien artean laguntzea bezelakorik ez dagoelako, eta horrela baino ez dugulako familia aurrera ateratzea lortuko. Horregatik anai arteko borrokak alde batera utzi, eta sendi guztiaren alde egiteko, bost puntuekin bat egitera gonbidatzen zaitut. San Juaneko sutan txar guztiak erre, eta hortik aurrera, biziberrituta atera gaitezela!