Tag Archives: ETA

ETAren aldeko segapotoa

Aste Nagusia amaitu den honetan, lasai aski aipa dezaket… Behar bada ez, ez bait naiz Entzutegi Nazionaleko itzultzaileetaz gehiegi fido.. Baina bota beharra daukat, bestela ez bait naiz lasai geratuko: nire segapotoa ETAren aldekoa da.

txozna

Mezu bat idazterakoan, esaldi baten bi zati “eta” batez elkartu nahi ditudan aldiro, telefonoak berak hizki larriz idazten du, organization-en siglak mezura ekarriz. Ez du besterik onartzen. Hizki larriz idazten du berez hizki txikiz beharko lukeena. Eta hizki larria, teknologia berriek ezarritako arauan, garraxi egiterakoan erabiltzen den hizki mota bada, hortxe deiadarra. Guztia da ETA. Basagoitiren sindrome bera du, alegia. Dena delakoak beti du sorburu eta beti helmuga erakunde horretan. Popularren buruak (non geratu ote da Iturgaitz, harekin sikiera parre pixka bat egiten genuen tarteka!) eragiten didan amorru bera eragiten dit nire telefonoak, atzera egin eta esaldia berridaztera behartzen nauen aldiro.

Jabea euskaldun petoa izanda ere, segapotoak ez du euskerarik ikasi artean. Eta hori, talde armatuak onik ekarri badu, euskeraren zabaltzea izan denik. Ez dira alperrik harekin lotutakoan zenbait espainiarrek dakizkiten euskerazko hitz bakarrak: talde, zulo, zutabe… Lexikoarekin nahiko ez, eta gramatikarekin ere ausartu dira. Atzizkiekin hasita, ordea, bakarren batek argitu beharko lieke –tarrek toki jatorria adierazten duela, eta –kide erabili beharko luketela. Zuzentzailea haiek ere behar dutela, alegia.

Konponbiderik baduela aipatuko dit bakarren batek: zuzentzailea indargabetu, eta kitto! Baina ez ba… zertan aldatu behar dut nik berez baliagarria edo erabilgarri zaidan tresna bat. Zein puntura arte, alegia, baldintzatu behar du bestearen nahiak nire egunerokoa. Zein puntura arte erabaki ahal du epaile batek nire aisia non eman behar dudan. Polizi txosten batek erabaki du, ordea, zein tokitan edan ahal dudan garagardoa festetan edo zeinetan ez.

Lagun batekin haserretu berri naiz, ez zaidalako batere gustatu bere jokabidea azaltzeko emandako argudioa: txoznetara ez omen da sekulan joaten, bertan euskera ez jakitea delitutzat hartu eta begiratu txarrak atzematen dituelako. Tamalez, euskera baino askoz ere erdera gehiago entzun dut joan den aste honetan Bilboko Areatzan. Argudio ustela iruditu zait beraz, eta ezajkintasunetik bezainbeste duela asmo txarretik. Horrek ikusarazi dit ordea, bertara joan ez denak nekez jakingo duela txoznen eremua berezi egiten duena dekorazioa bera baino gehiago, bertan daudenen asmoa eta nahia dela. Pareteko marrazki batetik haratago beste zerbaitek elkartzen dituela bertara milaka eta milaka festazale. Eta bertan biltzen diren gehienek, seguru naiz, hizki txikiz idazten dute mezua.

Aurtengoak kitto, aurtengoarenak egin du, baina datorren urtean berriz ere  bidean gauaren ilunean galdu den lagunari non gauden esaterakoan, nire segapotoak Mozkotarrak ETA Bizizaleak-en artean gaudela idazten segiko du seguraski. Eta hala ulertu nahi duenak, alkoholzale naizela pentsatuko du. Beste batek berriz, bizizale.. Eta bakarren batek, ez du piperrik ulertuko.