Eta hirugarren egunean eguzkia atera da Cannesen. Behintzat eguraldiari dagokionez. Zinemari dagokionez zinematografi ederretako izpi ugariak jaso baitute egunotan akreditatuek. Baina gaur eguzkia, izar argia azaldu da ere lehiaketan. Kritikoen esanetan adi egon behar genuen Asghar Farhadi irandarraren azken lanari eta batean eta bestean entzun denaren arabera ez du hutsegin.
Irandarrak zuzendari onenaren Hartza jaso zuen Berlinen “A proposito de Elly” filmarekin eta Oscarra zuen “A Separation” filmagatik. Dibortzioaren ingurukoei heltzen dio berriz Iranetik kanpo egin duen lehen filmean. Frantzian eta frantsesez filmatu du “Le Passé” pelikula. Bertan frantziar batekin ezkonduta egon den irandar bat (Ali Mosaffa) Parisera itzultziko da emazte ohiarekin (Berenice Bajo) dibortzio paperak sinatzeko. Emakumeren harreman berriarekin duen draman eta euren alaba nerabareakin jasaten ari arazoekin nahastuko da gizona.
“Ez dago ezer unibertsalago familia baino. Ikusleekin lotura sendoena da” esan die erreportariei Farhadik. Filma Danimarkako, Frantziako eta Alemaniako ekoizpen etxe batzuek ekoiztu dute eta Europako MEDIA programaren diru gehien jaso duen filma da. Kritikarien lehen kinielatako dago jada “Le Passé” filma.
Txalo gutxiago jaso ditu lehiaketan Txinako produkzio bakarrak. Veneziako Urrezko lehoia “Still Life em>”rekin irabazi ondoren, izena egin zuen Zhangke Jia zuzendariak. Cannesen Txinako modernizazioaren indarkeriaren istorio bat ekarri du. “Tian Zhu Ding -A Touch of Sin” filmean benetan gertatu ziren lau pasadizo irudietan ematen du: mehatzari batzuen borroka ustelkeriaren aurka, inon errotu gabe lan bila Txinan zehar dabilen langileen egoera, prostituten abusua eta kateetan lan egiten duten beharginen suizidioa. Shangaien garapenaren inguruko dokumental batekin lehiatu zen Jia baina lehenengo aldia da Sail Ofizialean.
Bihar Kore-Edaren txanda.
Please comment with your real name using good manners.