Django, Tarantinok western-a filmatzen duenean

Aitortu behar dizuet. Gogoz baina beldurtuta iritsi naiz “Katea kendutako Django” ikustera. Beldurrez, 165 minutuko metrajea baitu. 2 ordu eta hiru laurden zinemako aulki batean eserita. Eta beldurtuta Quentin Tarantinoren estilo odoltsua, biolentoa ez dudalako hain maite.

 

Baina esan behar dut. Asko gustatu zaidala western hau, mezua duen western hau. Ohi duenez Quentin Tarantinok aurreko zinea irudikatu eta omendu ditu. Kasu honetan, italiarrek egindako Spaghetti Western-a. Hori hasierako kredituetatik ikusi daiteke, hizkiak Westernean erabiltzen zirenak dira eta Ennio Morriconeren kanta bat aipatzen da. Benetan, Sergio Leoneren konpositore maitatu izan zenaren 4 musika zati erabiltzen ditu Tarantinok soinu bandan.

 

Omenaldi handiena izenburuan dago. Jatorrizko Django 1966an zuzendu zuen Sergio Corbuccik. Franco Nero italiarra zen Django, ia aurrekonturik gabe egindako western horretako izarra. Nerok 200 bat film egin ditu baina gehienek ia hitzegiten ez zuen cowboy horren paperean gogoratzen dute. Nerok agerraldi bat du Tarantinoren pelikula honetan.

Tarantinoren filmean, Django beltza da, sarien ehiztari aleman batek (Christoph Waltz) esklabutzatik askatzen duen heroia. Jamie Foxx aktoreak gorpuztu du beltzen iraultzaren heroi hau. Foxxen esanetan, Tarantinok horrela omenaldia egiten die beltzek egindako westerni ere.

Mezua duela diot Europar vs Amerikaren izaeren arteko lehia behin baino gehiago ikusten baitugu. Eta afro amerikarren iraultzarako deiak ere daude. Hortaz gain, gonbitea egiten dizuet: ez galdu Waltzen aktore lana – Urrezko Globoa eman zioten, edota Samuel L. Jacksonena. Eta zorionekoa ere Don Johnsonen agerraldia edota Quentin Tarantinok berak egindako eskena. Esan bezala gustura pasatako denbora.

Article written by

Kristina Zorita Arratibel

Please comment with your real name using good manners.

Leave a Reply

Confianza online