Norbaitek ergela zarela badio,

burua altxa eta segi aurrera.

Izan ere, ergelkeria klase asko dago:

ergelak pilaka dira hemen eta han.

Bada, goizero, egunkaria erosten duenik,

bere buruaren argazkia ikusteko,

sari potolo bat jasotzen,

edo etsaiaren eskela irakurtzeko,

azken irribarre izoztuarekin.

Bada Euskadi Irratian

behin esandakoa entzun nahi duenik,

orduko ospe eta sonarekin.

Kalera irten eta alde guztietara begira

ibiltzen da ea norbaitek ezagutu

eta agurtzen duen, eskua emanez, edo begia.

Taberna batera sartu eta kamareroak

esan gabe ere zer gustatzen zaion

asmatuko duelakoan dago.

Emakume guztiak berarekin

oheratzeko prest daudela sinesten du;

hain da maitagarria…

Horren aldean, aitortuko duzunez,

zurea ergelkeria arriskutsua da.

Zerura begira jartzen baitzara

haurtzaroan ihes egindako globoa ikusi nahian;

edo belarria lurrari pega-pega eginda

aspaldiko tren hura sentituko duzulakoan.

Begiak ixten dituzu, irekitakoan mundua

espero baituzu kolorez aldatuko dela;

eskua luzatu eta Antartida ukituko duzula.

Zu, adiskide, ergel galanta zara:

maitasunagatik egiten duzu lan.

Baina ez kezkatu: ez da kutsakorra.