Lombardiako Giroak ustekabekoz beteriko urteari eman dio amaiera eta hori berez ez da kaltegarria. Gainera, urteko azken karrera garrantzitsua bera izan da handienetarikoa. Oliver Zaugg suitzarrak irabazi du, profesionaletan zortzi urte eramanagatik oraindik estreinatzeko zegoen ziklista eta, zinez bitxia da,- izango ez da ba-, estreinua ziklismoaren monumentuetako batean egitea.

Oliver Zaugg

Eta monumentuak izan dira, hain justu, ustekabeko askoren lekuko. Philippe Gilbertek irabazi zuen Liege-Bastogne-Liege ez beste guztietan pronostikoak ez ziren bete. Ez Milano-San Remon, non Matthew Goss gailendu zen; ez Flandrian, Nick Nuyesek irabaziko zuenik berak ere ez zuelako pentsatuko; eta are gutxiago Roubaixen, Johan Vansummeren beti bezala besteren mesedetan aritzeko eginkizunarekin zelako. Logikoa denez denen ahotan Cancellara, Boonen, Freire, Cavendish, Hushovd, Chavanel, Ballan, Flecha….eta abar ibili ziren, eta maila onean jardun arren haietako inork ez du klasiko handirik irabazi. Cavendish da salbuespena, ortzadarra lortu du-eta.

Eta itzuli handietan beste horrenbeste gertatu da. Giroan bakarrik bete ziren aurreikuspenak. Contadorrek irabazi zuen, sasoi betean dagoen kasu guztietan egiten duen moduan. Tourra Evansentzat izan zen, behingoz ikasi baitzuen uztailera gainzamarik gabe heltzea ezinbestekoa dela. Horrekin batera Contadorrek Giroa korritu izana eta Schlecktarrak haren kontra itsutu izanak ere lagundu zion, jakina. Baina aho bete hortz gelditzeko moduako gertaera Espainaiako itzulian bizi izan da berriki. Bi hilabete lehenago bizikleta uztekotan zebilen ziklista gailendu alajaina. Horrelako gauzak ditu Juanjo Cobok.

Ustekabekoak handiak eta ugariak izan diren arren, 2011 Philippe Gilberten urtea izan da. Bere garaipen bakoitza arte lana izan da.