Kirol berriak

Ziklismo zaleak urduri somatzen ditut, kirioak dantzan dabiltza, tximeletak jolasean euren sabeletan. Tourra gainean da eta sentimentu kitzikagarri horiek ezin dira kontrolatu, berez sortzen dira ziklismoa maite bada.

Aurtengo Tourrak atzerakoa egin du ibilbidean. Erlojupekoaren alde, nabarmen. Aurten 101,4 kilometro egingo dituzte bakarka. Lan eskerga da. 2007az geroztik ez dituzte bakar lanean hainbeste kilometro egin: iaz 42 t’erdi; orain bi urte 60 pasatxo; 2009an 56 eta 82 2008an. Aurten 101,4 kilometro.

Mendateetan joera kontrakoa izan da, gutxitzea, zailtasunak arintzea. Azken urteetan lauzpabost amaiera izan dira mendatean, aurten hiru baino ez. Aurrenekoa 7.etapan, Alpeetara bidean La Planche des Belles Filles izeneko lehen mailako mendatean. Ondoren Alpeetan bat, La Toussierekoa, eta bestea Pirinioetan Peyragudesen. Aukeran gutxi. Zailtasunak ez, mendatean izango diren amaierei buruz ari naiz, haiek baitira benetan eraginkorrak.

Erlojuaren kontrako saioak berez dira beti erabakigarriak, baita oso laburrak izaten direnean ere, eta hainbeste kilometrorekin zer esanik ez. Erlojupekoetan kilometroak laburtu diren kasuetan lehia estua izan da, sailkapeneko aurrenekoen artea ez da alde handi handirik izan. Aitzitik, kilometro asko izan direnean, kolorerik ez du izan. Begiratu datuak.

Indurainen eta Armstrongen urteetan, hau da, bakarka kilometro askotako lana izaten zutenean, aldeak gehienetan 3, 4, 5… eta 9 minutukoak ere izandu ziren. Azken urteetan eta, 2009koa salbu, minutuko aldea lortzen izan ditu lanak garaileak.

Beraz, garbi dago aurten erlojupekoetan ondo ibiltzen denak sekulako pagotxa izango duela, baina horrek ez du esan nahi kolorerik izango ez duenik, hain justu, bi faborito nagusiak, Wiggins eta Evans, biak espezialistak baitira diziplina horretan.