Itzuli handi orok izaten du bere ustekabeko protagonista eta Vueltan Chris Froome ari da izaten, Kenian jaio, Hego Afrikan hazi eta britaniar herrialdetasuna izan arren Italian bizi den 26 urteko Sky taldeko ziklista. Bera da Vueltako liderra, bide batez esanda.

Ustekabekoa da, inork ez zuelako espero (berak ere ez seguru) mendatean edo muinoetan lau etapa amaitu eta erlojupekoa jokatu ondoren sailkapeneko buruan egotea. Ez zegoen hori pentsatzeko arrazoirik, bat bera ere ez. Orain arte, bere ogibidea duintasunez egin duela besterik ez du erakutsi, beti besteren mesedetan, inoiz izarren argien itzaletik atera gabe. Baina lasterketa honetan ia edozer gauza egin dezakeela pentsatzeko arrazoi bat baino gehiago dago.

Batetik, ez dagoelako ororen gainetik agertu eta konfidantza itsua merezi duen inor. Nibali da salbuespena, urratsez urrats iaz lortu zuen postura gerturatzen ari den bakarra. Bigarrenik, faborito bat bera ere ez delako Froome baino askoz indartsuago ibili mendateetan (Covatillan onenekin heldu zen Wigginsentzat lanean gogor aritu ondoren), eta eskalatzaile ia guztiak erlojupetik herren atera dira (gutxiena galdu duenak ere lau minututik gorako atzerapena izan du). Wiggins taldekideak ere ez du ematen lidertzaren zama eramateko aparteko gaitasuna duenik eta Froomek askatasuna izan beharko luke bere buruaren mesedetan aritzeko. Eta azkenik, sailkapen nagusiko aldeak dezenteak dira, jada. Ustez itzulia irabazteko lehian ibili behar zuen benetako lehen faboritoa (Nibali salbu) 3 minututik gorako atzerapenarekin dago eta alde hori guztia jatea kosta egingo zaie liderra Covatillan bezala ibiltzen bada.

Hori bai, Froome berria da oraingo eginkizun hauetan eta ikusi egin beharko da nola kudeatzen dituen lidertzak ustekabean ekarriko dizkion lan eta erantzukizunak.