Espainiako itzuli honek bi ezaugarri oso on dauzka aurten: ibilbidea eta zalantza. Abraham Olanok eta Pako Ginerrek oso ibilbide modernoa atondu dute, gaur egungo zaleen neurrira egina. Badago holako premiarik. Txirrindularitzak garai hauetara egokitzea ezinbestekoa du eta egun batez ere ikuskizuna eskatzen da. Seguraski, txirrindulariek oztopo orori, zenbat eta gehiago hobe, aurre egin behar dion filosofia zaharkitua gelditu da. Gaur, ikusgarritasuna, mugimendua, abiadura, erasoa, kontrol eza saritzen da eta aurtengo karrera asko ari da horretatik guztitik eskaintzen. Valdepeñas de Jaenen, Cordoban eta San Lorenzo del Escorialen, Sierran Nevadan baino askoz ikuskizun gehiago izan zen, eta Covatillan eta Sierra Nevadan baino diferentzia handiagoak. Atera kontuak.

Bestalde inork ez daki nork irabaziko duen karrera. Albiste ona da. Ustez aurrean ibili behar zuten batzuk ez daude sasoiko (Igor Anton, Scarponi, Menchov, Sastre..). Beste batzuk gora-beherak izaten ari dira (Joaquin Rodriguez, Van den Broeck), baina bada ustekabean-edo agertu denik ere (Wiggins, Mollema, Kessiakoff….). Iragarritakoa betetzen ari den bakarra Vincenzo Nibali da, iazko garailea eta, akaso, baita aurtengoa ere.