Euskal Herriko 51. Itzuliaren ibilbidea ikusita, ibilbide gogorra baino atsedenik ematen ez duena dela esango nuke. Irabazi nahi duenak ia etapa guztietan dena emanda ibili beharko du. Egindako esapide merkea ematen du horrek, baina kasu honetan hala izango delakoan nago. Izan ere, Murgiakoa eta ostiralarekin batera Zallan amaituko dena ez beste guztiak aintzat hartzeko modukoak dira. Denek dute azken kilometroetan segundo batzuen lapurreta egiteko moduko zailtasuna. Inork ezingo du azken erlojupekoaren zain gelditu.
Beste ibilbide batekin Zallako 24 kilometroko erlojupekoa nahikoa izango litzateke garailea erabakitzeko. Hala gertatu da Paris-Nizan. Tony Martinek erlojupekoa ez ezik itzulia eraman zuen. Baina Euskal Herriko Itzulia desberdina izan bide da. Litekeena da hemen ere erlojupekoan gailentzen denak itzulia irabaztea, baina inork, espezialistarik petoenak ere ezin du egoera horren zain egon.
Lehen etapan, Antigua (% 22 penditza) helmugatik hain gertu egonik segundo batzuen aldea egon liteke. Baita Lekunberrin ere. Gogoan izan 2004an Denis Menchovek 13 segunduko aldea lortu, lider jarri eta itzulia irabazteko lehen urratsa egin zuela. Eta zer esanik ez Arraten. Iaz garailea, Samuel Sanchez, eta bosgarren izan zen Beñat Intxaustiren artean 33 segudoko tartea izan zen, urtebete lehenago Alberto Contadorrek Robert Gesinki (seigarren izan zen ) atera zion alde berdina.
Jakin badakit kontu hauek hutsaren hurrengo gerta litezkeela, baina aurten ez litzateke harritzekoa izango eskalatzailerik onenaren eta erlojupeko espezialistarik trebeenaren artean minutu inguruko diferentzia izatea Zallako erlojupekoaren atarian. Alde hori asko izan liteke, edo gutxi. Alberto Contadorrek minututik gorako aldea atera zien eskalatzaile peto guztiei orain bi urte ibilbide berean. Aurten ordea ez da Contador izango, ezta haren parekorik ere, alegia Arraten bezala erlojupekoa irabazi lezakeen inor. Horregatik etenik gabeko ikuskizuna izango du aurtengo ekitaldiak.
